GGS en de rafelrandendiscussie

zaterdag 19 oktober 2024

Afgelopen donderdag, 17 oktober, was de aftrap in de raad van de discussie over de rafelranden van Soest. Er was per fractie voor één woordvoerder gelegenheid om vragen te stellen aan het college. Volgende week donderdag is de mogelijkheid voor de inwoners om in te spreken. Voor Gemeentebelangen Groen Soest (GGS), de partij die staat voor het behoud van een open poldergebied en zorgvuldige en duurzame ruimtelijke ordening, is dit onderwerp van groot belang.

De Rode Contour

Enige jaren geleden zijn om de bebouwde kom van Soest –  door de provincie – denkbeeldige lijnen getrokken, de ‘rode contour’. Buiten deze lijnen mag in principe niet gebouwd worden. Voor Soest zien we tot 2030 voldoende mogelijkheden om ‘binnenstedelijk’ (binnen de rode contour) aan de vraag naar nieuwe huizen te voldoen. Daarna gaat het knellen. We willen immers ook de bebouwde kom niet zodanig verdichten dan het één grote steenmassa wordt. Groen is ook daar belangrijk. Bij de vorming van het coalitieakkoord is daarom afgesproken om te bekijken wat eventuele mogelijkheden zijn om na 2030 buiten de rode contour te bouwen. Dit dan uitsluitend in de rafelranden, conform de omgevingsvisie van de gemeente Soest.

Wat zijn rafelranden?

Bij deze zoektocht is het begrip ‘rafelranden’ ontstaan. Dit zijn gebieden die nèt buiten de Rode Contour liggen, maar wel aansluiten bij de bebouwing van het dorp. Dit laatste is belangrijk, aangezien er dan geen grote aanpassingen in de infrastructuur van wegen, kabels en riool nodig zijn en de voorzieningen zoals winkels, scholen en openbaar vervoer nabij zijn. Om die reden vallen bijvoorbeeld plannen in de Spoorwegdriehoek (het gebied tussen de spoorlijnen, direct achter de rioolwaterzuivering) bij de Hooiweg en rond de Jachthuislaan af.

Selectie en raadsbesluit

Uiteindelijk zijn er vier gebieden aangemerkt als rafelranden. Het gebied ten oosten van de Lange Brinkweg valt af vanwege de wens het open karakter te behouden. De Wieksloot is ongeschikt vanwege de bodemgesteldheid en de hogere natuurwaarde. Wat overblijft is het knotwilgengebied (Inspecteur Schreuderlaan/Stadhouderslaan) en het weidegebied ten zuiden van de rioolwaterzuivering (Stadhouderslaan/Korte Brinkweg/spoor Baarn-Utrecht). In het raadsbesluit worden laatstgenoemde gebieden aangeduid als ‘potentiële locaties om woningbouw te ontwikkelen na 2030’. Het besluit betreft het onderzoek of deze gebieden geschikt zijn voor woningbouw. Een besluit tot bouwen is het dus niet.

GGS, coalitie en concessie

GGS heeft sinds de oprichting in 1990 gewaakt over het behoud van een open poldergebied en zorgvuldige ruimtelijke ordening. Het spreekt daarom vanzelf dat bouwen in dit gebied allesbehalve een hartenwens van GGS is. Anderzijds zien wij ons geconfronteerd met een enorme vraag naar woonruimte. Dit leidt er toe dat politieke partijen hoge prioriteit geven aan de oplossing van dit probleem. Hierin verschillen wel de inzichten. Deze variëren tussen het zoeken naar binnenstedelijke oplossingen tot het volbouwen van de polder met ons inziens Vinex-achtige toekomstige ‘Vogelaarwijken’. Het instemmen met een onderzoek naar het knotwilgengebied en het weidegebied voornoemd is een grote concessie die GGS doet, binnen de coalitie, aan andere partijen. Belangrijk is: de openheid van de polder kan hierdoor blijven. Compromissen zijn onvermijdelijk in ons democratisch model, waarin allerlei gezichtspunten vertegenwoordigd zijn.

Het proces: bouwen in deze rafelranden?

Indien het raadsbesluit (op een nog te bepalen datum) wordt aangenomen, wat worden dan de volgende stappen in het proces? Allereerst dient de provincie toestemming te geven voor bouw in deze gebieden. Vervolgens zal omvangrijk (en onafhankelijk) onderzoek moeten plaatsvinden op het gebied van bodemgesteldheid en waterhuishouding, infrastructurele gevolgen (dit in relatie tot de verkeersontwikkeling, maar ook de situatie met betrekking tot water- en netcongestie). Dan moet blijken of de grondeigenaren bereid zijn over te gaan tot verkoop of ontwikkeling. Vervolgens moeten één of meerdere projectontwikkelaars gevonden worden die een plan willen ontwerpen voor dit gebied. Hierbij moet rekening worden gehouden met de zogenaamde doelgroepenverordening (voor wie te bouwen, met  de verplichting een percentage sociale woningbouw te realiseren. Dit kan het ‘businessmodel’ minder gunstig maken). Dan volgt een participatieprocedure voor de omwonenden en woningzoekenden. Uiteindelijk zal dan het concrete plan in de gemeenteraad worden besproken. De raad heeft adviesrecht. Daarna wordt een besluit genomen. Belanghebbende die het oneens zijn met het besluit, kunnen de zaak aankaarten bij de Raad van Staten.

In ruimtelijke ordening zijn bodem en water tegenwoordig sturend. Gezien de problematiek die te verwachten is met betrekking tot de waterhuishouding (en overigens ook de netcongestie), zal er – mocht al blijken dat hier kan worden gebouwd – nog wel wat water door de zee gaan voordat hier de eerste spade in de grond gaat. Vooral eerstgenoemd punt zal in dit gebied een probleem zijn, mede gezien de noodzaak water te bufferen, waardoor het grondwaterpeil zal moeten worden verhoogd.

Laat een reactie achter